Schrijver en docent creatief schrijven
 
Gewoon beginnen

Gewoon beginnen

Tijdens de nazit van een begrafenis raak ik in gesprek met een oudere dame. Ze vraagt me wat voor werk ik doe. “Ik schrijf levensverhalen”, zeg ik.
“Och”, zucht de dame, “mijn zoon vroeg mij een half jaar geleden: ‘Mam, zou je voor mij willen opschrijven wat bij ons vroeger thuis de gewoonten en tradities waren?’ Tuurlijk lieverd, zei ik, ik heb tijd genoeg.”
Ik knik. “En?”
“Het is er niet van gekomen.”
“Maar u heeft toch tijd genoeg?”
Ze haalt de schouders op, een beetje kribbig. “Ik heb geen rust in mijn hoofd. Geen inspiratie. Er komt steeds wat tussen. Visite, een televisieprogramma. De hond. Het lukt gewoon niet. Nouja, ik schrijf het later nog weleens op.”

Hoe kan het toch dat je zelfs onder de meest ideale omstandigheden soms geen letter op papier krijgt? Deze welbespraakte dame wordt door haar zoon uitgenodigd om te schrijven, ze heeft tijd en gelegenheid, een geweldig thema om over te schrijven; en toch lukt het niet. Dus stelt ze het uit. Naar later. Wanneer dat ook maar moge zijn.

Misschien maakt ze het veel te groot in haar hoofd en deinst ze er onbewust voor terug. Misschien weet ze niet hoe ze moet beginnen en staart dat lege vel papier haar vijandig aan.

Herkenbaar? Natuurlijk. Of je het nu perfectionisme noemt, faalangst, koudwatervrees, een writer’s block of een duiveltje op je schouder; iedereen heeft van tijd tot tijd last van een haperende motor. Daar is maar één remedie voor. En dat is níet eindeloos op Facebook rondhangen of om de haverklap naar de supermarkt kleppen voor die ene vergeten boodschap.

Ik zal je zeggen wat het dan wél is.

Hou je vast, want het kan even aankomen.

Het is…

…rappapaaaaarappapaaaaaa…

Gewoon beginnen.

Het is echt zo simpel als dat het klinkt. Probeer het maar.

Pak een vel papier of doe je laptop open. Maar pak bij voorkeur dat vel papier. Zet een streep op dat papier. Teken iets, droodle wat. Noteer de datum van vandaag. Schrijf op wat je als ontbijt hebt gehad. Wat je ziet als je naar buiten kijkt. Het maakt niet uit. Begín gewoon.

Een trucje om je aan het schrijven te krijgen, is een woordcluster maken, ofwel een associatiespin. Zet een thema of een woord op papier, bijvoorbeeld ‘mijn fijnste vakantie’ of ‘onze tradities rond Kerstmis’, en omcirkel dit. Stel een alarm in op je telefoon of zet de kookwekker, en schrijf vervolgens vijf minuten lang alles op wat er bij je naar boven komt. Niet nadenken, niet corrigeren, opschrijven. Selecteren komt later.

Binnen vijf minuten heb je gegarandeerd je vel papier vol. Voilà, het begin is er.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *